24. juli je kroz historiju donio novu pobjedu Stare dame, a prije nešto više od 90 godina porodica Agnelli je kupila klub koji će u budućnosti postati simbolom nacije. Na današnji dan rođena su i tri nekadašnja fudbalera, kao i jedan od istorijskih trenera Stare dame.
 |
| William Chalmers |
1907. godine na današnji dan u Bellshill, Škotska, rođen je William "Billy" Chalmers, nekadašnji napadač koji je Staru damu u ulozi trenera vodio kroz sezonu 1948/49. Billi je kao napadač kroz fudbalsku karijeru dugu 21 godinu nosio dresove Queens Park Rangersa, Glasgow Rangersa, Newcastle Uniteda, Grimsby Towna, FC Burya, Notts Countya i FC Aldershot. FC Aldershot je bio prvi tim kojeg je u ulozi trenera preuzeo, a trenersku je karijeru preko Ebbw Vale AFC nastavio u Juventusu 1948. godine, zamijenivši Renata Cearinia na klupi Stare dame. Ipak, Juventus je ostao bez uspjeha u sezoni završivši na 4. mjestu tabele nacionalnog šampionata sa 16 bodova zaostatka za šampionskom generacijom Granate. Trenersku je karijeru nastavio i okončao na klupi FC Burya. Preminuo je 16. jula 1980. godine pri starosnoj dobi od 73 godine.
1923. godine na današnji dan u istoriju tada jednostrukog šampiona Italije umiješala se familija Agnelli sa Edoardom na čelu. Edoardo je već u tim godinama u privatnom posjedu imao kompaniju FIAT, a od samim početaka imao je jasnu viziju za Bianconere. "Zahvalan sam preuzimanjem kluba i činjenicom da sam postao predsjednik Juventusa. Obećavam da ovaj posao neću preuzeti u statusu nekog honorarnog, već da Juventus uvijek mora stremiti boljem, upamtivši da i dobre stvari uvijek mogu biti još bolje," izjavio je Edoardo Agnelli 24. jula 1923. godine u Torinu pri preuzimanju funkcije u tada tek budućem najtrofejnijem klubu Italije.
1924. godine na današnji dan u Frederiksbergu, Danska, rođen je John Angelo Valdemar Østergaard Hansen, poznatiji kao John Hansen, krilni napadač koji je boje Stare dame nosio kroz šest sezona u periodu od 1948. do 1954. godine. Karijeru je započeo u BK Frem, klubu iz Kopenhagena, koji se u to vrijeme takmičio u amaterskoj ligi Danske. Profesionalnu karijeru je započeo ipak prelaskom u Italiju, gdje je za malo postao igračem Torina, ali je prevagu donio Gianni Agnelli koji je želio Hasena u redovima Bianconera. Tako je 16. novembra 1948. godine Hansen postpisao trogodišnji ugovor sa Juventusom za svotu od 23,500 američkih dolara, a tri dana kasnije već je debitovao u crno-bijelom dresu u utakmici protiv Barija.
U narednim godinama je sa Karl Aage Præstom i Karl Aage Hansenom tvorio sjajni danski trojac kojemu pripada velika zasluga za osvajanje dva Scudetta u sezonama 1949/50 i 1951/52. Uspio je postati i Capocannonierom Italije kako je u sezoni 1951/52 postigao 30 pogodaka u okviru italijanskog šampionata. U Juventusu je kroz 187 nastupa postigao nevjerovatna 124 pogotka. 1954. godine prešao je u Lazio, u kojemu je ostao svega jednu sezonu prije nego se odlučio vratiti u matični BK Frem gdje je i okončao fudbalsku karijeru 1960. godine. Svojevremeno je nastupao i za reprezentaciju Danske, u čijem je seniorskom dresu nastupio u 8 navrata, postigavši pri tom 10 pogodaka, te bio jedan od putnika na Ljetne olimpijske igre 1948. godine gdje je u nacionalnim bojama osvojio bronzu. Nakon fudbalske karijere oprobao se i u ulozi trenera, te je nakon sezone provedene na klupi BK Frema preuzeo kormilo reprezentacije Danske. Preminuo je u Kopenhagenu 12. januara 1990. godine pri starosnoj dobi od 65. godina.
 |
| Sezona 1951/52, John Hansen u dresu Stare dame |
 |
| Altafini (lijevo) u društvu Dine Zoffa |
1938. godine na današnji dan u Piracicaba, Brazil, rođen je José João Altafini, nekadašnji napadač koji je boje Stare dame nosio kroz četiri sezone u periodu od 1972. do 1976. godine. Zbog sličnosti sa italijanskom legendom Valentino Mazzolom u Italiji je bio poznatiji pod nadimkom Mazzola. Profesionalnu karijeru za započeo u brazilskom Palmeirasu 1956. godine, a dvije godine poslije domovinu je zamijenio Italijom, te nakon dva perioda po sedam godina provedenih prvo u Milanu, poslije u Napoliju, stigao je u Juventus iz redova Partenopea skupa sa Dinom Zofom 1972. godine. Tokom četiri godine u 74 navrata je oblačio crno-bijeli dres, te pri tom 25 puta zatresao protivničke mreže. Sa Juventusom je osvojio dva Scudetta u sezonama 1972/73 i 1974/75. Igračku karijeru je preko Chiassoa nastavio do Mendrisiostara u kojemu je istu i okončao 1980. godine. Svojevremeno je 8 puta nastupio i u dresu reprezentacije Brazila sa kojima je osvojio Svjetsko prvenstvo 1948. godine, kao i 6 puta u nacionalnim bojama Italije, te bio učesnik Evropskog prvenstva 1962.
1938. godine na današnji dan igrale su se prve polufinalne utakmice Mitropa kupa, a Juventus Virginia Rosette je na stadionu Benito Mussolini ugostio mađarski Ferencváros, te slavio pobjedu rezultatom od 3:2. golovima Lodovico De Filippisa, Carlo Buscaglia i Ernesto Tomasia. Golove za gostujući tim proslavili je tog nedeljnog popodneva tada tek budući trener Bianconera, György Sárosi. Ipak, poraz za sedam dana od 2:0 na stadionu Üllői úti u Budimpešti značio je i eliminaciju Bianconera sa evropskog natjecanja. Ipak, trofej je stigao u Torino te sezone, budući da su Bianconeri slavili svoju prvu titulu osvajača Coppa Italia.
1971. godine na današnji dan u Camposampiero, Italija, rođen je Dino Baggio, veznjak koji je boje Stare dame nosio u sezonama 1992/93 i 1993/94. Dino je prve fudbalske korake napravio sa pet godina u klubu Tombolo, u provinciji Padove, a istu kroz generacije mladih naraštaja nastavio u Torinu, sa kojim je 1989. godine potpisao prvi profesionalni ugovor. Tri sezone poslije, te nakon što je godinu dana proveo na posudbi u milanskom interu, Dino je stigao u Juve za 10 miliona italijanskih lira, gdje je nastupao dvije sezone uz svog prezimenjaka Roberta. Tokom dvije godine koliko je boravio u redovima Bianconera Dino je upisao 56 nastupa, te postigao 6 pogodaka, od koja su tri viđena u dvomeču finala Kupa UEFA kojeg je Juve te 1993. godine i osvojio. Fudbalsku karijeru je nastavio u Parmi, da bi se preko Lazia, Blackburn Roversa, Ancone, i Triestine vratio u matični Tombolo u kojem je istu i okončao 2008. godine. Dino je svojevremeno u 60 navrata oblačio i dres nacionalnog tima, tokom kojih se 7 puta upisivao u strijelce, te bio jedan od šampona sa U-21 selekcijom na Evropskom prvenstvu 1992., putovao na Ljetne olimpijske igre sa Italijom U-23, kao i sa seniorima na Svjetsko prvenstvo 1994. i 1998, te Euro 1996.
 |
| 19. maj 1993. godine, Dino Baggio slavi pogodak u finalu Kupa UEFA / Foto: Bob Thomas Sports Photography/Getty Images |