Gaetano Scirea (25. maj 1953 - 3. septembar 1989.) bio je Italijanski fudbaler koji je smatran jednim od najboljih i najelegantnijih defanzivaca fudbala svih vremena.
Scirea je jedan od samo 5 fudbalera, pored Antonia Cabrinia, Sergia Bria, Stefana Tacconia i Dannya Blinda, u Evropskoj fudbalskoj istoriji koji je osvojio sve moguće internacionalne trofeje prepoznate od strane FIFA i UEFA.
Igrao je za Italijansku reprezentaciju više od 10 godina, tokom tih godina bio je nezamjenljiv kao vodeći defanzivac Italije, tako da je jedna legenda kakva je Franco Baresi bio van nacionalnog dresa skoro 4 godine, sve dok se Scirea nije penzionisao 1986.
Scirea je postao prvak svijeta sa Italijom na Svjetskom prvenstvu odigranom 1982. godine u Španiji, pokazavši briljantnu igru i pobijedivši Brazil u polufinalu rezultatom od 3:2, te dominirajući u finalnom meču i pobjedi nad reprezentacijom Njemačke 3:1.
Scirea je bio elegantan defanzivac, posjedovao je sjajnu vještinu i tehničke mogućnosti. U kontrastu nemilosrdnosti koja je često upotrebljavana od strane drugih defanzivaca kao što je bio njegov najpoznatiji partner u odbrani Claudio Gentile, Scirea je bio prepoznatljiv po svojoj klasi, fer-pleju i sportskom ponašanju. Scirea nikada nije zaradio crveni karton niti je bio suspendovan u cijeloj svojoj fudbalskoj karijeri.
Scireina pozicija u timu, bila je pozicija "čistača" odnosno libera tokom cijele karijere, i doprinjeo je mnogo u razvoju ove pozicije koja je inicirana od strane Franca Bekenbauera tokom 1970.-tih. Scirea bi se odvojio od defanzivne linije i doprinjeo napadačkom potencijalu svog tima, frenkfencijalno učestvovao u kreiranju šansi za gol, nerjetko se i sam upisivao u strijelce. U kasnijem dijelu karijere, Scirea je igrao vise u centralno-defanzivnoj ulozi, koju je usavršio u istoj mjeri.
Rana karijera i Atalanta
Svoje prve fudbalske korake napravio je u Serenessima u Cinisello Balsamo. Prelazi u mladi sastav Atalante, gdje je igrao kao vezni igrač, da bi kasnije bio prebačen na poziciju defanzivca od strane trenera Giulio Corsinija. Gaetano je napravio svoj debi u Italijanskoj Serie A 24.-tog septembra 1972..-ge godine u utakmici Atalanta - Cagliari koja je završila bez golova. Te sezone Atalanta je ispala u Serie B, ali pored toga Scirea je ostao u klubu i odigrao sljedeću sezonu u nižem rangu takmičenja. Poslije jedne sezone provedene u Serie B prelazi u Juventus gdje je igrao sve do kraja svoje karijere.
Juventus
Gaetano Scirea 1974. godine prelazi u Italijanski gigant Juventus. Za tim je odigrao, u kojem je ostao do kraja svoje karijere, 397 mečeva i postigao 24 gola. Scirea je doživjeo veliki uspeh u Juventusu, igrajući u paru sa "udaračem" Claudiom Gentileom, i osvojio je sve sto se može osvojiti na klupskom nivou u dresu Bianconera.
Juventus je tražio zamjenu za defanzivca Sandro Salvadorea, koje je bio blizu penzionisanja, i Scirea je tada djelovao kao prikladna zamjena za njega. Dodat je defanzivnoj liniji koju su tada činili Cuccureddu, Gentile i Francesco Morini, a mladi Scirea je bio zamjena za ovu trojku. 21.-godišnji defanzivac je te 1974/75 sezone odigrao 29 mečeva i već tada postao oslonac ekipe i postao po prvi put šampion sa Juventusom. Bianconeriima je to bila šesnaesta titula prvaka Italije.
U sezoni 1976/77 bio je jedan od najzaslužnijih sto je Juventus osvojio titulu prvaka Italije, u veoma tijesnoj borbi sve do samog kraja, sa samo jednim bodom ispred lokalnog rivala Torina. Pobjednik se riješio u međusobnom duelu između ova dva tima. Juve je osvojio titulu i postavio rekord po broju osvojenih bodova, sa samo dva izgubljena boda, ukupno 58 (16 klubova, pobjeda se bodovala sa 2 boda). Te sezone Scirein Juventus je u finalu Kupa UEFA pobijedio Atletic Bilbao, što je bio prvi Evropski trofej Juventusa.
1982. godine Scirea je imao zapaženu ulogu u osvajanju 20.-tog po redu šampionata Italije. Poslije ove osvojene titule, Juve je zaslužio pravo na još jednu zvijezdu na svom dresu.
Na račun osvajanja Kupa Italije u sezoni 1982/83 stekli su pravo igranja u Kupu pobjednika kupova. Nešto kasnije Bianconeri su i taj trofej osvojili u Baselu, tačnije 16.-tog maja 1984.
U sezoni 1983/84 Scirea je osvojio svoju petu titulu prvaka Italije, dok je Juventusu to bila 21.-va. Po povlačenju Furina iz fudbala, Scirea je od njega naslijedio kapitensku traku.
1985. bila je godina osvajanja Lige prvaka u finalu u kojem je Scirea bio kapiten. Ali to finale je ostalo više zapamćeno zbog Heysel tragedije izazvane od strane huligana Engleskog kluba, kojeg je Juve već ranije u februaru iste godine pobijedio u Superkupu Evrope. Nakon osvajanja Lige prvaka Juventus je osvojio i Internacionalni kup pobijedivši Argentinskog šampiona Argentinos Juniors. Scirea je podigao trofej kao kapiten
Tokom svoje efikasne ali nadasve mirne karijere vodio je i veoma miran privatni život, nije osvojio niti jedan induvidualni trofej kao neki otvoreniji i medijski poznatiji igrači tog vremena. Tek nakon završetka svoje karijere dobio je priznanja šire publike, koji su možda tek tada primijetili njegov fantastičan doprinos uspjehu Juventusa i Italijanske reprezentacije.