Tokom ljeta 1949. godine, italijanski fudbal primio je težak udarac kada je ekipa "Velikog Torina" doživjela avionsku nesreću.
Sada je Juventus posjedovao najveće talente u Italiji, među kojima su bili Boniperti, igrač svjetske klase John Hansen, golman Giovanni Viola, Bertucelli, Piccinini i napadač Viviolo. Ali iznad svih, bila su krila, Rinaldo Martino i Karl Aege Preaest.
Juventus je počeo sezonu furiozno, rekordnom pobjedom nad Fiorentinom 11. septembra 1949. rezultatom od 5:2 uz hattrick John Hansena i po jednim golom Bonipertija i Martina. Zatim su slijedile pobjede nad Barijem (4:0), Milanom (1:0) i Triestinom (3:0).
Činilo se da Bianconeri nemaju pravoga konkurenta, i bilo bi tako da 5. februara 1950. godine na Stadio Comunaleu nisu doživjeli jedan od najvećih poraza u istoriji kluba do današnjih dana, poraženi su rezultatom od 1:7 od strane Milana. Crno popodne se brzo zaboravilo, kada su Bianconeri poslije tog meča na putu do osmoga Scudetta uspjeli da zabilježe osam pobjeda u nizu. Padali su redom Trisetina (3:2), Atalanta (2:0), Venezia (4:1), Genoa (6:1), Como (6:2), Torino (4:3) i inter (4:2).
Bila je to istorijska sezona za Bianconere jer je registrovano 28 pobjeda uz 100 postignutih golova u 38 utakmica. Hansen je završio kao najbolji strijelac kluba sa 28 golova, Boniperti nešto manje od svog kolege, završio je na 21 golu, a legendarni razigravač Martino postigao je 18 golova. U tom vremenu ekipu je vodio trener Jesse Carver, koji je bio lično odabran od strane Giannija Agnellija.
Ekipu Juventusa u sezoni 1949/50 činili su: Viola, Cavalli, Bertuccelli, Manente, Rava, Mari, Parola, Piccinini, Bizzotto, Muccinelli, Martino, Boniperti, J. Hansen, Praest, Vivolo, Scaramuzzi, Mariani.